De extreemlinkse terreurgroep CCC, voluit Cellules Communistes Combattantes, pleegde in 1984 en 1985 veertien bomaanslagen. Hun terreurcampagne viseerde politieke en kapitalistische doelwitten en had maar één bedoeling: de staat en de economie destabiliseren. Terrorisme in België was een feit.

Een reeks kort op elkaar volgende aanslagen hielden ons land in de greep van terreur en creëerden een heuse angstpsychose. De eerste bom ontplofte op 2 oktober 1984 in een vestiging van het Amerikaanse bedrijf Litton in Evere. De dag erop volgde een aanslag bij de Duitse machinefabriek MAN in Groot-Bijgaarden en op 8 oktober explodeerde een brandbom bij de multinational Honeywell, opnieuw in Evere. Een week later, op 15 oktober, is het Liberaal Studiecentrum in Elsene aan de beurt, kort daarna gevolgd door een aanslag op twee zendmasten van het leger in Bierset en het secretariaat van de CVP in Gent (toenmalig premier Wilfried Martens kreeg toen zelfs politiebescherming). Op 11 december 1984 werd op vijf plaatsen tegelijk (Estival, Gages, Gastuche, Glaaien en Itter) een NAVO-pijpleiding opgeblazen. In een paar maanden tijd had de CCC een nietsontizend spoor van vernieling getrokken. De daders hielden zich even gedeisd en doken onder.  Tot in november 1985 een bank in Charleroi en een op het Ladeuzeplein in Leuven tot ontploffing werden gebracht. De Bank of America in Antwerpen was op 4 december 1985 het laatste doelwit van de CCC. Een tiental dagen later, op 16 december 1985, werden de vier belangrijkste leden van de CCC – Bertrand Sassoye, Didier Chevolet, Pascale Vandegeerde en de zelfverklaare bendeleider Pierre Carette – opgepakt terwijl ze in een Quickrestaurant in Namen aan het eten waren. Het hof van assisen in Brussel veroordeelde de vier terroristen tot levenslang.

De aanslagen werden gepleegd met explosieven gestolen uit de steengroeve Scoufflény bij Ecaussines in juni 1984, waarvan een deel in dat zelfde jaar bovendien werd gebruikt bij twee mislukte aanslagen door Action Directe en de Rote Armee Fraktion. De CCC hadden het gemunt op de “vijanden van het communisme” en wilden naar eigen zeggen menselijke slachtoffers vermijden. Bij iedere aanslag werden de autoriteiten kort ervoor verwittigd, per telefoon of door het verspreiden van de inmiddels geduchte brieven met hun sterrenlogo in de buurt van de onheilsplek (de potsierlijke 80’s band Sigue Sigue Sputnik nam het logo in licht gewijzigde vorm over op de hoes van hun eerste album). Maar tijdens een aanslag op 1 mei 1985 liep het grondig fout: een erg ongelukkige samenloop van omstandigheden, misverstanden en communicatiestoornissen kostte 2 brandweerlieden het leven en 28 mensen raakten gewond. Carette sprak later van een “accident de parcours”.

Vandegeerde, Sassoye en Chevolet kwamen vervroegd vrij in 2000, Carette verliet de gevangenis in 2003.