Het mag dan verleidelijk zijn om luidop te dromen van een kwalificatie voor het WK van volgend jaar in Brazilië, de match van vanavond zal uitmaken of onze Rode Duivels effectief een kans krijgen om de prestatie uit 1986 op de Mundial in Mexico op zijn minst te evenaren.
Geen makkelijke klus, want wat de Rode Duivels in Mexico voor elkaar kregen, is naar Belgische normen nagenoeg bovenmenselijk te noemen. De Duivels boekten hun grootste successen in de jaren 80, toen ze onder leiding van bondscoach Guy Thys, vierde eindigden op het WK in Mexico en tweede op het EK van 1980 in Italië.
Nochtans had het niet veel gescheeld of de Belgen hadden zich niet kunnen kwalificeren voor de Mundial, zoals het WK in Mexico bekend stond. Tijdens het beslissende kwalificatieduel tegen Nederland waren onze Noorderburen uitgelopen tot 2-0. Maar 4 minuten voor tijd kopte Georges Grün een voorzet van Eric Gerets tegen de netten, voldoende om de Belgen naar Mexico te sturen. De goal ontlokte commentator Rik De Saedeleer de legendarische woorden: “Daar is ‘em! Daar is ‘em!”:
Het zevende optreden van ons nationaal elftal op een WK werd een tot nu toe ongeëvenaard succes. De Belgen werden ondanks een zwakke start dé verrassing van het toernooi. Na een 2-1 nederlaag tegen gastland Mexico deden er allerlei geruchten de ronde over een groeiende onvrede bij de Belgische spelers. Er was sprake van een generatieconflict en zelfs communautaire perikelen. De volgende wedstrijd, tegen Irak, was zo mogelijk nog zwakker, ondanks een 2-1 winst: keeper Jean-Marie Pfaff leek wel de enige wakkere Belg op het grasveld. De pers was vernietigend, zo erg zelfs dat Thys besloot om de media niet meer in de buurt van zijn spelers toe te laten. Voor de beslissende match tegen Paraguay verraste Thys vriend en vijand met een grondig gewijzigde opstelling. De wedstrijd draaide uit op een gelijkspel (2-2), maar de Duivels stootten door naar de tweede ronde. Daar wachtte de Belgen in de 1/8 finale de gevreesde Sovjet-Unie, met sterspeler Igor Belanov. De match werd een van de hoogtepunten van het kampioenschap, een heuse thriller. Toen het 2-2 stond (Belanov scoorde 2 keer, Enzo Scifo en Jan Ceulemans scoorden voor België) kwamen er verlengingen. Stéphane Demol en Nico Claesen deden de Belgen uitlopen en Belanov scoorde een hattrick. Pfaff hield ons elftal overeind met enkele miraculeuze safes en het wonder geschiedde: België zat voor het allereerst in de ¼ finale van een wereldbeker. De volgende tegenstander was ook niet van de minste: voetbalreus Spanje. Jan Ceulemans bracht ons land op voorsprong, maar in de 85ste minuut maakte Juan Antonio Señor gelijk. De verlengingen leverden geen doelpunten op, ondermeer dankzij een uitmuntende Pfaff die niet alleen de bijnaam El Sympatico kreeg maar ook uitgeroepen werd tot de beste doelman van de competitie. Er volgden dus strafschoppen. Pfaff besloot meteen zijn nieuwe titel alle eer aan te doen door de strafschop van Eloy Olaya te stoppen. België stond in de halve finale! Drie dagen later was het zover, tegen Argentinië, de latere wereldkampioen aangevoerd door voetballegende Diego Maradona. Bijna 115.000 toeschouwers zagen Maradona tot tweemaal toe de Belgische verdediging in hun hemd zetten. Zelfs El Sympatico kon er niets aan verhelpen. Er volgde nog een troostfinale om brons tegen Frankrijk, die eindigde in ons nadeel op 4-2 na alweer verlengingen.
Bij hun terugkeer naar Brussel leek het alsof ons land voor een tweede keer werd bevrijd: de Grote Markt in Brussel stond bomvol supporters. Vanaf het balkon van het stadhuis keken de Rode Duivels uit op een uitzinnige menigte supporters. De Rode Duivels werden onthaald als helden.
Maar terug naar vandaag! Straks kunnen de Rode Duivels in het Maksimirstadion in Zagreb hun ticket voor Brazilië halen. Aan één piepklein puntje hebben onze jongens genoeg: gelijkspel en Rio here we come. Mochten de voetbalgoden ons niet gunstig gezind zijn en de Kroaten ons inmaken dan krijgen we volgende dinsdag nog een herkansing tegen Wales. In het onwaarschijnlijke geval dat de Duivels in de eindstand in groep A alsnog achter de Kroaten eindigen, dan komt er een dubbel barrageduel (15 en 19/11) tegen een andere tweede uit de Europese WK-voorronde. We mogen niet te vroeg victorie kraaien, maar eigenlijk kan er weinig mislopen. Hoe dan ook, als vanouds zal de beste winnen.