Vanavond en vrijdag vertoont Film Fest Gent de langverwachte documentaire Doe Maar: Dit is alles. Niets minder dan alles wat je altijd al wilde weten over de ongekroonde keizers van de Nederpop, maar nooit durfde te vragen. De roemruchte geschiedenis van de band die begin jaren 80 Nederland roze en groen kleurde, aan de hand van unieke archiefbeelden, interviews en natuurlijk muziek, veel muziek.
Doe Maar is een van de meest succesvolle Nederlandstalige popgroepen ooit. Hun aanstekelijke mix van reggae, ska en punk, gecombineerd met originele en geëngageerde teksten drukte een onuitwisbare stempel op een hele generatie muziekliefhebbers, ook in België. Doe Maar, opgericht in 1978, had door de jaren heen een wisselende samenstelling, maar de meest bekende is met Henny Vrienten op basgitaar, Ernst Jansz aan de toetsen, Jan Hendriks op gitaar en Jan Pijnenburg aan de drums. De charismatische Vrienten was er bij gekomen in 1980: samen met Jansz vormde hij een begenadigde songschrijverstandem die de ene hit aan de andere reeg. Sinds 1 dag of 2, de eerste single uit hun tweede studioalbum Skunk, bekend omwille van de roze-groene hoes, werd een bescheiden hit, net als de klassieker Nederwiet, een vrolijke ode aan in eigen land gekweekte soft drugs. Maar de definitieve doorbraak komt er in 1982 met de single Doris Day en het reggae-album Doris Day En Andere Stukken. Op dit album stond nog een andere hit, het zalig voortkabbelende ‘Is dit alles’:
In november 1982 kwam Doe Maars bekendste nummer uit, De Bom, een vrolijk deuntje over de atoomdreiging. Het werd een gigantische hit, een nummer ook dat perfect de koude oorlogsfeer van de jaren 80 wist te verwoorden.
Doe Maar was inmiddels uitgegroeid tot een supergroep, met alle voor- en nadelen die daar bij horen. Het album 4us (spreek uit: virus) verscheen in maart 1983 op elpee en cassette, maar ook als eerste Nederlandstalige plaat, op cd. De single Pa kwam meteen op nummer 1 binnen in de Nederlandse hitparade. De bandleden kregen het steeds moeilijker om met het groeiende succes om te gaan. De roem begon zijn onverbiddelijke tol te eisen. Tot ieders verbazing ging de groep uit elkaar in februari 1984, op hun hoogtepunt. In april van dat zelfde jaar gaf Doe Maar nog 2 afscheidsconcerten, optredens die inmiddels door zij die er bij waren verheven werden tot een schier mythische status. Er volgden nog enkele reünieconcerten in 2000, 2008 en 2012, maar begin dit jaar maakte de band zijn allerlaatste tour door Nederland. Maar of dit werkelijk alles is? Hoe dan ook, aangezien er toch ‘geen bal op de teevee’ is, zelfs geen film met Doris Day, weet u waarheen.